/
Bio
Urodzony w 1957 roku w Pewlu Ślemińskim. Ukończył Państwowe Liceum Plastyczne w Wiśniczu Nowym, a następnie wrocławską PWSSP w pracowni Zbigniewa Horbowego. Po studiach, w 1982 roku, rozpoczął pracę w macierzystej uczelni, w której od roku 1998 jest profesorem.
Należy do pokolenia eksperymentatorów, którzy zdecydowali się pójść odmienną drogą niż ich starsze koleżanki i koledzy, tworzący szkło formowane metodami hutniczymi. Był jednym z pierwszych artystów zajmujących się obróbką szkła na zimno. Pozwalało to uniezależnić się twórczo od zakładów przemysłowych, będących w tamtym czasie jedynym miejscem, w którym artyści mogli realizować swoje prace. Ale w przypadku Kazimierza Pawlaka był jeszcze jeden, ważniejszy chyba powód. Ciekawość szkła, chęć poznania jego natury oraz potencjału, jaki posiada ta materia.
Pierwsze próby z tymi technikami rozpoczął we wczesnych latach 80. Już w czasie studiów spędzał długie godziny w szkolnych warsztatach, doskonaląc zdobyte umiejętności. W swojej niemal czterdziestoletniej karierze artystycznej, podejmował wiele wyzwań. Zgłębiał techniki nowatorskie na naszym gruncie, poznając metodą prób i błędów ich tajniki. Wiele z nich znane już było w świecie, ale brak odpowiedniej literatury czy kontaktów z zagranicznymi artystami sprawiał, że mając jedynie częściowe informacje, do ostatecznych efektów musiał dochodzić sam.
Jego dociekliwość, upór i konsekwencja sprawiały, że każde z podjętych działań doprowadzał do końca. Poznawał niuanse danej techniki i doskonalił ją do momentu, w którym stwierdzał, że osiągnął zadowalający go efekt. Wtedy podejmował kolejne wyzwanie. Pierwszym przystankiem na jego drodze było szkło optyczne, w którym tworzył barwne, przestrzenne kompozycje, szlifowane, klejone, łączone z kamieniem bądź metalem. Później pochłonęły go techniki piecowe. Najpierw szkło stapiane w formach, następnie pâte de verre. Całkowicie nowym odkryciem było dla niego włókno szklane, którego właściwości nikt wcześniej na naszym gruncie nie wykorzystał w działalności artystycznej. Tworzył także cykle prac, wykonywane w różnych technikach, jak na przykład „Dyski” czy „Architektura”.
Chociaż swój czas dzieli pomiędzy działalność twórczą oraz pedagogiczną, nieprzerwanie aktywnie uczestniczy w życiu środowiska artystycznego, biorąc udział w najważniejszych wystawach, sympozjach i konferencjach na świecie: w Novým Borze, Liège, Frauenau, Lwowie, Kanazawie, Tokio, Filadelfii czy Riihimäki.
O twórczości
Formy dekoracyjne, VII Plener Szklarski, 1985, szkło sodowe, bezbarwne i barwione w masie, formowanie ręczne. wys. 22 cm, 24 cm, 32 cm.
Kompozycję tworzą trzy formy dekoracyjne z serii “Liście”, o przezroczystej, lekko spłaszczonej konstrukcji. Nieregularne powierzchnie podstaw, stanowią bazę dla barwnych akcentów kolorystycznych o maczugowatych kształtach. Wokół barwnych plam zieleni, żółci i kobaltu, gromadzą się skomasowane pęcherzyki powietrza w typie antiko, które umownie unoszą ku górze abstrakcyjne, malownicze wzory. Krawędzie form zaoblone, lekko skręcone i zwieńczone niewielką sterczynką.
Prace znajdujące się w kolekcji WGS BWA powstały na VII Plenerze Szklarskim w 1985 r.
Bio
Born in 1957 in Pewel Ślemiński. He graduated from the State High School of Fine Arts in Wiśnicz Nowy and then from the Academy of Fine Arts in Wrocław in Zbigniew Horbowy's studio. After graduation, in 1982, he started working at his alma mater, where he has been a professor since 1998.
He belongs to a generation of experimenters who decided to go down a different path than their older colleagues, creating glass formed by metallurgical methods. He was one of the first artists to work with cold glass. This made it possible to become creatively independent from industrial plants, which at that time were the only place where artists could carry out their work. But in the case of Kazimierz Pawlak there was another, probably more important reason. The curiosity of glass, the desire to learn about its nature and the potential that this matter has.
He started his first attempts with these techniques in the early 1980s. Already during his studies he spent long hours in school workshops, improving his skills. In his almost forty years of artistic career, he has taken on many challenges. He explored innovative techniques on our ground, learning their secrets by trial and error method. Many of them were already known in the world, but the lack of relevant literature or contacts with foreign artists meant that, having only partial information, he had to come up with the final results himself.
His inquisitiveness, stubbornness, and consistency made each of the actions taken complete. He learned the nuances of a given technique and perfected it until he found out that he had achieved a satisfactory result. Then he took up another challenge. The first stop on his way was optical glass, in which he created colourful, spatial compositions, ground, glued, combined with stone or metal. He was later absorbed by the furnace techniques. First the glass is fused in forms, then pâte de verre. A completely new discovery for him was glass fibre, the properties of which no one on our ground has ever used in artistic activity before. He also created work cycles, performed in various techniques, such as "Disks" or "Architecture".
Although he divides his time between her creative and pedagogical activities, he continuously participates actively in the life of the artistic community, taking part in the most important exhibitions, symposia and conferences in the world: in Nový Bor, Liège, Frauenau, Lviv, Kanazawa, Tokyo, Philadelphia or Riihimäki.
About creativity
Decorative forms, 7th Glass Open-Air Workshop, 1985, sodium glass, colourless and body-coloured, hand moulding, height of 22 cm, 24 cm, 32 cm.
The composition consists of three decorative forms from the “Leaves” series, with a transparent, slightly flattened structure. The irregular surfaces of the bases are the basis for colourful colour accents with club-shaped shapes. Around the colourful patches of green, yellow and cobalt, air bubbles are accumulated in the antiko type, which seem to move upwards with abstract, picturesque patterns. The edges of the forms are rounded, slightly twisted and topped with a small pinnacle.
