Eryka Trzewik-Drost

Wazoniki, szkło sodowe, warstwowe, barwione w masie, wolno formowane, wys. 12,5, 15 cm, 1982

/

Szkło

Bio

Urodzona w Pokoju w roku 1931. Studiowała we wrocławskiej PWSSP pod kierunkiem profesora Stanisława Dawskiego, w latach 1951-57. Po studiach rozpoczęła współpracę z przemysłem ceramicznym, organizując ośrodek wzornictwa w Zakładach Porcelany „Bogucice” w Katowicach-Bogucicach. Do jej najbardziej rozpoznawalnych projektów z tamtego okresu należą wpisane w nurt rzeźby kameralnej figurki, przedstawiające postacie kobiece, oraz serwisy „Luna” i „Epos”.
Od roku 1966 zatrudniona była jako projektant w Hucie Szkła Gospodarczego „Ząbkowice” w Dąbrowie Górniczej, gdzie wspólnie z mężem, Janem Sylwestrem Drostem, również projektantem, całkowicie odmienili oblicze polskiego szkła prasowanego, dokonując w tej dziedzinie prawdziwej rewolucji. Postrzegane dotychczas jako „kryształ dla ubogich”, nie cieszyło się zbyt dobrą opinią. Dopiero usprawnienie procesu produkcji i wprowadzenie szeregu prostych, ale zaskakująco skutecznych innowacji, otworzyło przed projektantami zupełnie nowe możliwości.
Eryka Trzewik-Drost prezentowała przy projektowaniu form szklanych podejście bardziej rzeźbiarskie, typowe dla ceramika, wielokrotnie własnoręcznie wykonując gipsowe modele. Specjalizowała się w zestawach niewielkich form użytkowych, grubościennych, urozmaiconych kolorem. W liniach jej projektów widać było „kobiecą rękę”, szczególnie w przypadku wzorów ozdabianych motywami roślinnymi. Tworzyła także przedmioty o charakterze figuralnym, jak zestaw figurek „Rodzina” czy świecznik „Meksykanka”, a także dekoracyjne patery z przedstawieniem kobiecej twarzy czy podstawki pod fajkę w formie ptaka.
Jej szkła unikatowe, tworzone w hucie „Ząbkowice” lub podczas plenerów szklarskich, miały najczęściej formę masywnych, ręcznie formowanych, zdobionych skomplikowanymi technikami hutniczymi wazonów lub obiektów rzeźbiarskich klejonych z kilku elementów. Okazjonalnie wykonywała także przestrzenne kompozycje dla architektury. Oprócz projektowania ceramiki i szkła zajmowała się grafiką i biżuterią artystyczną. Jest członkiem ZPAP od 1957 roku.
Eryka Trzewik-Drost brała udział w większości wystaw i prezentacji szkła w Polce, a także w wielu tego typu wydarzeniach za granicą, zdobywając szereg nagród i wyróżnień za swoje projekty szkła użytkowego.


O twórczości

Kompozycje w kształcie trapezu i ściętego górą koła. Spłaszczone boki korpusów poszerzają się przy wylewach, które wieńczą barwną, pustą przestrzeń wewnątrz. Trapezowy wazonik barwiony jest w masie na żółto, gruba nitka tworzy obrys wokół obłych krawędzi formy. Drugi pas barwny zmienia się w owalną pręgę. Koloryt niższego wazonika przywodzi odcień szarości i błękitu, podobne dekoracje powtarzają obrys ściętego koła. Całość pokryta warstwą przezroczystej masy szklanej.

Prace znajdujące się w kolekcji WGS BWA powstały na IV Plenerze Szklarskim w 1982 r.

Bio


About creativity

Little Vases, 4th Glass Open-Air Workshop, 1982, body-coloured laminated sodium glass, slowly formed, height of 12.5 cm, 15 cm.
Trapezoid-shaped compositions with a truncated circle. The flattened sides of the bodies widen at the spouts which complete the colourful, empty space inside. The trapezoidal vase is coloured yellow in its body, a thick thread forms a contour around the round edges of the form. The second colour line changes into an oval stripe. The colour of the lower vase is in the shades of grey and blue, similar decorations repeat the outline of the cut circle. All covered with a layer of transparent glass mass.

Kolejne w galerii

Dołącz do Newslettera i bądź na bieżąco
z wydarzeniami w Wałbrzyskiej Galerii Sztuki BWA